Η κρίση κι οι απώλειες της αυτοκρατορίας κατά τον 11ο αιώνα (1025 - 1081) - Άσκηση συμπλήρωσης κενών

Η περίοδος της κρίσης του Βυζαντίου (1025 - 1453): Η κρίση κι οι απώλειες της αυτοκρατορίας κατά τον 11ο αιώνα

Μάχη στο Ματζικέρτ

Η κρίση και οι απώλειες της αυτοκρατορίας κατά τον 11ο αιώνα (1025 – 1081)

Άσκηση συμπλήρωσης κενών

Συμπληρώστε τα κενά με τη σωστή λέξη ή χρονολογία

Όταν πέθανε ο αυτοκράτορας ' (1025), το Βυζάντιο είχε θριαμβεύσει στα πεδία των μαχών και είχε εξελιχθεί σε παγκόσμια δύναμη με ευρύτατο διεθνή ρόλο.
Ωστόσο, σύντομα παρουσιάστηκαν σύννεφα στον ορίζοντα. Η ψευδαίσθηση ότι είχε εξασφαλιστεί αδιατάρακτη και διαρκής ειρήνη οδήγησε τη βυζαντινή κυβέρνηση σε μέτρα : Παραμέλησε το , που χαρακτηρίζεται από μια σύγχρονη πηγή ως η «δόξα της Ρωμανίας», διέλυσε σταδιακά τα θέματα και τους στρατούς, αντικατέστησε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία μ' ένα που χρησιμοποιήθηκε για τη στρατολογία ξένων μισθοφόρων και χρησιμοποίησε πολλούς σε ανώτερες θέσεις.
Στο επίπεδο της κοινωνίας η επιβολή νέων φόρων από μια κεντρική κυβέρνηση οδήγησε σε ταραχές και εξεγέρσεις των επαρχιακών πληθυσμών.
Κοντά στα οικονομικά προβλήματα, στις ταραχές και τις συγκρούσεις, η πολιτική αστάθεια που εκδηλώθηκε γύρω στα(χρονολογία) ενίσχυσε την αίσθηση ότι η αυτοκρατορία είχε περιέλθει σε γενικευμένη κρίση.
Την ίδια περίοδο νέοι εχθροί άρχισαν να απειλούν την εδαφική ακεραιότητα του κράτους. Στην Ανατολή, εμφανίστηκαν οι , τουρκικό φύλο που στη μάχη του , κοντά στη λίμνη Βαν της Αρμενίας (1071), συνέτριψε τα μισθοφορικά στρατεύματα του Βυζαντίου. Η έλλειψη , πειθαρχίας και ηθικού ήταν οι κυριότεροι παράγοντες της ήττας.
Με την ίδια ταχύτητα οι σκανδιναβικής καταγωγής αφαίρεσαν από το Βυζάντιο τις ιταλικές του κτήσεις. Το(χρονολογία) έπεσε στα χέρια τους το τελευταίο βυζαντινό οχυρό της Ιταλίας, η πόλη Μπάρι, στις ακτές της Αδριατικής. Το γεγονός αυτό σήμανε το τέλος της Βυζαντινής . Επικίνδυνοι αντίπαλοι αποδείχτηκαν και οι και οι στα βόρεια σύνορα του κράτους.
Συνολικά τα χρόνια, που μεσολαβούν ανάμεσα στο θάνατο του Βασιλείου Β' και την άνοδο στο θρόνο της δυναστείας των , αποτελούν μια κρίσιμη και μεταβατική περίοδο, μια φάση στασιμότητας και υποχώρησης της βυζαντινής δύναμης.