Η νομοθεσία της Μακεδονικής δυναστείας και η σύγκρουση της με τους "δυνατούς" - Άσκηση συμπλήρωσης κενών

Η περίοδος της μεγάλης ακμής του Βυζαντίου (717-1025):Η νομοθεσία της Μακεδονικής δυναστείας και η σύγκρουσή της με τους "δυνατούς".

Η νομοθεσία της Μακεδονικής Δυναστείας και η σύγκρουση με τους «δυνατούς»

Άσκηση συμπλήρωσης κενών

Συμπληρώστε τα κενά σε τη σωστή έννοια, χρονολογία, λέξη

Οι αυτοκράτορες της δυναστείας των Μακεδόνων, για να κάνουν περισσότερο εύρυθμη τη λειτουργία της διοίκησης και να λύσουν τα επείγοντα προβλήματα, φρόντισαν να αναθεωρήσουν τη νομοθεσία των και να εκδώσουν νόμους προσαρμοσμένους στις και συνθήκες της εποχής τους.
Πολύ έντονη ήταν η νομοθετική δραστηριότητα στα χρόνια των δύο πρώτων Μακεδόνων. Εκδόθηκαν οι ακόλουθες συλλογές ή μεμονωμένοι νόμοι:
1.: εύχρηστο απάνθισμα νόμων που αντικατέστησε την , νομική συλλογή των Ισαύρων.
2.: εισαγωγή στον Πρόχειρο Νόμο που καθόριζε με ακρίβεια τις αρμοδιότητες του και του .
3.: συλλογή νόμων, η οποία αντλεί κυρίως από τις νομικές συλλογές του (60 βιβλία).
4.: διατάξεις που ρύθμιζαν τη λειτουργία των συντεχνιών της .
5.: νέοι νόμοι που απέβλεπαν κυρίως στον περιορισμό της μεγάλης .
Ο αγώνας του κράτους κατά των μεγάλων (δυνατοί) είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της κοινωνικής ιστορίας του Βυζαντίου στα χρόνια των Μακεδόνων. Οι δυνατοί επιδίωκαν να ιδιοποιηθούν τη γη των φτωχών, να αποσπάσουν και να κατακτήσουν την πολιτική εξουσία.
Το Βυζαντινό Κράτος δεν μπορούσε να ανεχθεί αυτές τις επιδιώξεις. Οι ελεύθεροι αγρότες υπηρετούσαν στους στρατούς των , ενώ οι φόροι που πλήρωναν αποτελούσαν την κύρια πηγή κρατικών εσόδων. Αυτό σημαίνει ότι η άμυνα και η οικονομία του Βυζαντίου ήταν αδιανόητα χωρίς τη μικρή και μεσαία αγροτική ιδιοκτησία. Γι' αυτό επί(αριθμός) ολόκληρα χρόνια (922-1002) οι αυτοκράτορες προσπάθησαν με τις τους να προστατεύσουν την αγροτική κοινότητα και τους ελεύθερους καλλιεργητές από τις καταχρήσεις των .
Με τους νόμους αυτούς οι Μακεδόνες αυτοκράτορες επέβαλαν ή επέτυχαν τα εξής:
1.Να προτιμώνται ως αγοραστές οι και οι , όταν πουλιόταν ένα κομμάτι κοινοτικής γης.
2.Να αποδίδονται τα χωράφια που είχαν σφετεριστεί οι δυνατοί στους προηγούμενους φτωχούς ιδιοκτήτες τους χωρίς .
3.Να απαγορεύεται η πώληση και η αγορά κτημάτων. Όποιος διέθετε τέτοια κτήματα ήταν υποχρεωμένος να στρατεύεται.
4.Να περιοριστεί η αύξηση της περιουσίας, και
5.Να πληρώνουν οι δυνατοί τους φόρους των του χωριού (1002), μια υποχρέωση που βάραινε παλιότερα την κοινότητα συλλογικά (αλληλέγγυον).