γιατί όλα κρύβουν μια "ιστορία"

Blogger templates

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Η ελληνική επανάσταση του 1821 στο πλαίσιο ανάδυσης των εθνικών ιδεών και του φιλελευθερισμού στην Ευρώπη: Οι πρώτες προσπάθειες των επαναστατημένων Ελλήνων για τη συγκρότηση κράτους

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος


Πρώτες προσπάθειες των επαναστατημένων Ελλήνων για συγκρότηση κράτους

Πρώτες προσπάθειες των επαναστατημένων Ελλήνων για συγκρότηση κράτους

Άσκηση συμπλήρωσης κενών

Συμπληρώστε τα κενά με τη σωστή λέξη-έννοια ή ημερομηνία
Προκειμένου να εδραιωθεί η ελληνική επανάσταση υπήρχε η ανάγκη για καλύτερη αντιμετώπιση των αναγκών ανεφοδιασμού των ελληνικών στρατευμάτων, αλλά και για οργάνωση των περιοχών που απελευθερώνονταν από τους Έλληνες αγωνιστές. Παράλληλα με τα παραπάνω, επιτακτική παρουσιαζόταν και η ανάγκη διαχείρισης των «» ή «εθνικών κτημάτων», των ακίνητων δηλαδή οθωμανικών περιουσιών που είχαν περάσει στον έλεγχο των Ελλήνων. Τις ανάγκες αυτές ανέλαβαν να καλύψουν οι «», δηλαδή οι πολιτικοί σχηματισμοί τοπικού χαρακτήρα, ένα είδος δηλαδή τοπικών . Οι περισσότεροι από αυτούς τους πολιτικούς σχηματισμούς ελέγχονταν από τους προεστούς , τους και τους ιεράρχες, ενώ η παρουσία σε αυτούς εκπροσώπων των κατώτερων τάξεων ήταν σπάνια.
Ανάμεσα στα πολλά τέτοια σώματα που δημιουργήθηκαν, τα σημαντικότερα ήταν η «», η οποία συστάθηκε με πρωτοβουλία Πελοποννήσιων προεστών και χωρίς την συμμετοχή κανενός άλλου φορέα του Αγώνα, η «», με επικεφαλής τον έμπειρο Φαναριώτη πολιτικό Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τέλος ο «», που διοικούσε την Ανατολική Στερεά Ελλάδα και είχε ως επικεφαλής τον επίσης Φαναριώτη Θεόδωρο .
Η συγκρότηση των τοπικών αυτών σχηματισμών, μολονότι αναμφισβήτητα βοήθησε στην αντιμετώπιση κάποιων επειγόντων προβλημάτων, έφερε στην επιφάνεια και σοβαρές διαμάχες. Οι διαμάχες αυτές κλιμακώθηκαν από το καλοκαίρι του 1821, όταν έφτασε στην Πελοπόννησο ο , ο αδελφός του ηγέτη της Φιλικής Εταιρίας, ως εκπρόσωπος του, προκειμένου να αναλάβει την ηγεσία του Αγώνα. Εκείνη την στιγμή, πολλοί οπλαρχηγοί και μέλη της Φιλικής Εταιρίας, οι οποίοι κατηγορούσαν τους προεστούς, τους Φαναριώτες και τους ιεράρχες ότι επιχειρούσαν να μονοπωλήσουν την διαχείριση της εξουσίας, συσπειρώθηκαν γύρω από αυτόν. Το καλοκαίρι μάλιστα του 1821, όταν οι προεστοί της αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τον Υψηλάντη, απειλήθηκαν δύο φορές με θάνατο από τους εξοργισμένους αγωνιστές. Σώθηκαν τελικά μόνο χάρη στην παρέμβαση του .
Η επιτακτική , όπως παρουσιαζόταν, ανάγκη για την οργάνωση μιας ενιαίας διεύθυνσης του Αγώνα, οδήγησε σύντομα στην απόφαση κατάργησης των τοπικών οργανισμών και δημιουργίας κεντρικής διοίκησης. Για τον λόγο αυτό προκηρύχθηκαν εκλογές για την ανάδειξη «», δηλαδή εκπροσώπων του λαού που θα αποτελούσαν την Εθνική Συνέλευση.
Η Α’ Εθνοσυνέλευση έγινε κοντά στην και έμεινε γνωστή ως «», κατά την διάρκεια της οποίας ψηφίστηκε και το πρώτο ελληνικό σύνταγμα, γνωστό και ως «». Ήταν ένα κείμενο με έντονες επιδράσεις από τα συντάγματα της γαλλικής επανάστασης, σύμφωνα με το οποίο ανακηρυσσόταν η ελληνική ανεξαρτησία και θεσπιζόταν το πολίτευμα της . Η τελευταία ρύθμιση αποτελούσε μοναδική εξαίρεση σε όλη την Ευρώπη, όπου και επικρατούσε ακόμα το πολίτευμα της βασιλείας. Με γνώση της σημαντικής αυτής διαφοράς, η Εθνοσυνέλευση έσπευσε να διακηρύξει ότι η επανάσταση ήταν και δεν είχε κοινωνικόανατρεπτικές προθέσεις. Τέλος ορίστηκε πως η διοίκηση θα αποτελούταν από δύο σώματα με ετήσια θητεία, το «» [κυβέρνηση], με πέντε μέλη και το «», με εβδομήντα μέλη. Πρόεδρος του «Εκτελεστικού» εκλέχτηκε ο και του «Βουλευτικού» ο . Το γεγονός ωστόσο πως στο Βουλευτικό πλειοψηφούσαν οι προεστοί, αποδυνάμωνε σημαντικά την θέση του Υψηλάντη.
Κάτω από συνθήκες πολιτικής έντασης έγινε στο της Κυνουρίας η Β’ Εθνοσυνέλευση. Κατά την διάρκεια της εγκρίθηκε μια νέα ελαφρώς τροποποιημένη εκδοχή του συντάγματος της Επιδαύρου, ο «», ενώ καταργήθηκαν όλοι οι τοπικοί οργανισμοί, καθώς επίσης και το αξίωμα του , το οποίο έφερε έως τότε ο . Ως πρόεδρος του Εκτελεστικού ορίστηκε ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ενώ πρόεδρος του Βουλευτικού ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος.
Η πολιτική ένταση που είχε δημιουργηθεί δεν άργησε να οδηγήσει τελικά σε εμφύλια σύρραξη , η οποία εκδηλώθηκε το φθινόπωρο του(χρονολογία) , σε πρώτη φάση ως σφοδρή πολιτική σύγκρουση και λίγο αργότερα ως ανοιχτή ένοπλη αναμέτρηση.
Αρχικά, και την περίοδο μεταξύ φθινοπώρου 1823 – καλοκαιριού 1824, οι δύο παρατάξεις συγκρούστηκαν με επικεφαλής τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, αντιπρόεδρο του Εκτελεστικού και Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, πρόεδρο του Βουλευτικού. Όταν ο Μαυροκορδάτος εξασφάλισε την υποστήριξη των ισχυρότερων προκρίτων της και της , ο Κολοκοτρώνης αναγκάστηκε να υποχωρήσει.
Στην συνέχεια [Ιούλιος 1824 – Ιανουάριος 1825], ο Μαυροκορδάτος και οι Υδραίοι συμμάχησαν με τον , ο οποίος επηρέαζε μεταξύ άλλων και πολλούς οπλαρχηγούς της Στερεάς Ελλάδας και απέκλεισαν τους Πελοποννήσιους από την εξουσία. Όταν λοιπόν οι τελευταίοι συνάσπισαν, στρατεύματα από την Στερεά λεηλάτησαν την βόρεια Πελοπόννησο, αναγκάζοντας τους Πελοποννήσιους να συνθηκολογήσουν. Οι νικητές μεταξύ άλλων φυλάκισαν τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον , ο οποίος λίγο αργότερα δολοφονήθηκε.
Οι αντιθέσεις ανάμεσα στους Έλληνες που τα χρόνια πριν από την επανάσταση διέθεταν εξουσία και που τώρα επιδίωκαν να την διατηρήσουν, δηλαδή οι πρόκριτοι, οι Φαναριώτες και οι Ιεράρχες, και σε εκείνους που αναδείχτηκαν στα πεδία των μαχών και θεωρούσαν αυτονόητο δικαίωμα τους να έχουν πρωταγωνιστική συμμετοχή στα κοινά, δηλαδή οι οπλαρχηγοί και οι , ακόμα οι τοπικιστικές αντιθέσεις, οι διαφωνίες για την διαχείριση των χρημάτων του δανείου που είχε συναφθεί στην και τέλος οι καθαρά προσωπικές αντιπαλότητες και φιλοδοξίες, γέννησαν τελικά μια εμφύλια διαμάχη.
Η Γ’ Εθνοσυνέλευση συγκλήθηκε το(χρονολογία) στην Επίδαυρο, ωστόσο διαλύθηκε σχεδόν αμέσως, όταν έγινε γνωστή και η πτώση του Μεσολογγίου. Συγκλήθηκε ξανά την άνοιξη του(χρονολογία) , στην Τροιζήνα, όπου και εξέλεξε «Κυβερνήτη της Ελλάδας» τον , με θητεία επτά ετών. Ψήφισε τέλος το «», το οποίο βασιζόταν στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών, διαπνεόταν από φιλελεύθερες ιδέες και ήταν το πιο δημοκρατικό σύνταγμα της εποχής του.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου