Η Φιλική Εταιρία κι η κήρυξη της ελληνικής επανάστασης στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες - Άσκηση συμπλήρωσης κενών

Η ελληνική επανάσταση του 1821 στο πλαίσιο ανάδυσης των εθνικών ιδεών και του φιλελευθερισμού στην Ευρώπη: Η Φιλική Εταιρία κι η κήρυξη της ελληνικής επανάστασης στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες

Η Φιλική Εταιρία κι η κήρυξη της επανάστασης στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες

Άσκηση συμπλήρωσης κενών

Συμπληρώστε τα κενά με τη σωστή λέξη-έννοια ή ημερομηνία

Η Φιλική Εταιρία ήταν μια μυστική οργάνωση, η οποία δημιουργήθηκε το (χρονολογία) στην της Ρωσίας. Στόχος της ήταν η προετοιμασία του ένοπλου αγώνα των Ελλήνων για .
Η Φιλική Εταιρία υιοθέτησε το οργανωτικό πρότυπο μυστικών εταιριών, όπως οι της Ιταλίας, που δρούσαν το ίδιο διάστημα στην Ευρώπη. Τα υποψήφια μέλη δοκιμάζονταν για ένα διάστημα, ενώ στην συνέχεια εντάσσονταν στην οργάνωση, αφού πρώτα ορκίζονταν πίστη και αφοσίωση σε αυτήν. Για όσους παρέβαιναν τους κανόνες της οργάνωσης η προβλεπόμενη τιμωρία ήταν ο θάνατος. Στην επικοινωνία τους οι Φιλικοί χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμα και επικοινωνούσαν με αλφάβητο.
Η ηγεσία της Φιλικής Εταιρίας, ή αλλιώς όπως ήταν γνωστή η «», παρέμενε μυστική, ενώ αφηνόταν σκοπίμως να εννοηθεί πως αποτελούταν από πολύ ισχυρά πρόσωπα. Με το πέρασμα του χρόνου και καταλαβαίνοντας οι ιδρυτές της πως τα άσημα ονόματα τους δύσκολα θα ενέπνεαν τους συμπατριώτες τους, αποφάσισαν να αναθέσουν την ηγεσία σε έναν γνωστό Έλληνα. Αρχικά απευθύνθηκαν στον , ο οποίος την περίοδο εκείνη υπηρετούσε ως Υπουργός της Ρωσίας. Ωστόσο ο Καποδίστριας αρνήθηκε θεωρώντας πως οι συνθήκες δεν ήταν ακόμα ώριμες για επανάσταση. Τελικά η ηγεσία ανατέθηκε στον , έναν ανώτερο αξιωματικό του Ρωσικού στρατού, ο οποίος και ανακηρύχθηκε τότε της Αρχής.
Η επανάσταση πάρθηκε η απόφαση να ξεκινήσει από τις ηγεμονίες [σημερινή Ρουμανία], κυρίως γιατί εκεί δεν υπήρχε τουρκικός στρατός, βάση παλαιότερων ρωσοτουρκικών συνθηκών, αλλά και γιατί λίγο βορειότερα βρισκόταν ρωσικός στρατός, ο οποίος δημιουργούσε τις ελπίδες πως θα σπεύσει να βοηθήσει.
Την ίδια στιγμή προσεγγίστηκαν διάφοροι βαλκάνιοι ηγέτες για να εξασφαλιστεί η συμμετοχή τους στην επανάσταση. Ο Σέρβος ηγέτης έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρίας, οι οθωμανικές αρχές ωστόσο τον συνέλαβαν και τον εκτέλεσαν. Τέλος, ο τοπικός ηγέτης στις Ηγεμονίες, , συμμετείχε στα γεγονότα, αλλά μόνο στην αρχή.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, αφού ξεκίνησε από ρωσικό έδαφος, πέρασε τον ποταμό , μπήκε στις Ηγεμονίες και στις (ημορομηνία) 1821 κήρυξε την επανάσταση στο της Βλαχίας . Μία από τις πρώτες του ενέργειες ήταν να κυκλοφορήσει προκηρύξεις με τις οποίες κήρυττε την επανάσταση, αφήνοντας να εννοηθεί ότι πίσω από αυτήν βρισκόταν η Ρωσία. Παράλληλα με τις ενέργειες αυτές έκανε προσπάθεια συγκρότησης του στρατεύματος του.
Γρήγορα προέκυψαν σοβαρά προβλήματα στην επαναστατική δράση στις ηγεμονίες, καθώς οι πλούσιοι Έλληνες των ηγεμονιών δεν ανταποκρίθηκαν υλικά και η στρατολόγηση δεν προχωρούσε. Ο αποκήρυξε την επανάσταση και επέτρεψε την είσοδο των τουρκικών στρατευμάτων στις Ηγεμονίες, προκειμένου να καταστείλουν την επαναστατική κίνηση. Ο πατριάρχης , μετά από πιέσεις από τον σουλτάνο, αφόρισε όσους συμμετείχαν στο κίνημα, ενώ τέλος ο Βλαντιμηρέσκου θεωρήθηκε προδότης και με εντολή της ηγεσίας της Φιλικής Εταιρίας εκτελέστηκε.
Παρά τις δυσκολίες που παρουσιάστηκαν, ο Υψηλάντης συνέχισε τον αγώνα. Η κρίσιμη μάχη δόθηκε στο στις 7 Ιουνίου 1821, όπου και διακρίθηκε ιδιαίτερα το στρατιωτικό σώμα του , μια μονάδα που είχε συγκροτηθεί από εθελοντές σπουδαστές. Η ήττα ωστόσο δεν αποφεύχθηκε. Ο Υψηλάντης αποφάσισε να περάσει στα εδάφη της , εκεί όμως οι αρχές τον συνέλαβαν.