γιατί όλα κρύβουν μια "ιστορία"

Blogger templates

Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

Το ελληνικό κράτος από την ίδρυση του έως τις αρχές του 20ου αιώνα: Από την έξωση του Όθωνα (1862) έως το κίνημα στο Γουδί (1909)

Γεώργιος Γλύξμπουργκ

Από την έξωση του Όθωνα (1862) έως το κίνημα στο Γουδί (1909)

Από την έξωση του Όθωνα (1862) έως το κίνημα στο Γουδί (1909)

Άσκηση συμπλήρωσης κενών

Συμπληρώστε τα κενά με τη σωστή λέξη ή χρονολογία
Μετά από την έξωση του Όθωνα, οι Δυνάμεις αναγόρευσαν ως βασιλιά των Ελλήνων τον 18χρονο Δανό πρίγκιπα Γουλιέλμο – Γεώργιο , με το όνομα Γεώργιος. Την ίδια ώρα, η Αγγλία, η οποία δεχόταν σοβαρές πιέσεις από τους αγώνες των ριζοσπαστών Επτανησίων, οι οποίοι αξίωναν την ένωση τους με την Ελλάδα, προσέφερε στον νέο βασιλιά τα Επτάνησα. Η επίσημη ενσωμάτωση τους στο ελληνικό κράτος έγινε το (χρονολογία) .
Όταν ο Γεώργιος έφτασε στην Ελλάδα, είχε ήδη συγκληθεί Εθνοσυνέλευση με σκοπό την ψήφιση νέου συντάγματος. Το σύνταγμα του 1864 θεμελιωνόταν στην δημοκρατική αρχή, με λίγα λόγια αναγνώριζε το ως κυρίαρχο παράγοντα του πολιτεύματος. Παράλληλα ο βασιλιάς οριζόταν ανώτατος άρχοντας της . Με τον τρόπο αυτό θεσπιζόταν το πολίτευμα της . Την νομοθετική εξουσία θα ασκούσαν από κοινού ο βασιλιάς και η , ενώ η καταργήθηκε ως αντιδημοκρατικός θεσμός. Το δικαίωμα ψήφου αναγνωρίστηκε σε όλους τους που είχαν συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας τους. Τέλος, η εκτελεστική εξουσία ασκούταν από τον βασιλιά με την συνεργασία υπουργών που διόριζε ο ίδιος. Στο ίδιο γενικό πνεύμα φιλελευθεροποίησης του πολιτεύματος, η εξουσία κηρύχτηκε ανεξάρτητη.
Σε σημαντικότερη ίσως πολιτική μορφή της περιόδου 1864 - 1881 αναδείχτηκε ο . Κατά την διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας προχώρησε σε διανομή των , οι οποίες είχαν μείνει αδιάθετες, ενώ παράλληλα επιδίωξε την διεύρυνση των ελληνικών συνόρων. Αρκετές από τις πολίτικές του επιλογές, κυριότερα όσον αφορά την εξωτερική πολιτική που θέλησε να εφαρμόσει, έβρισκαν αντίθετο τον Γεώργιο. Τελικά ο νέος βασιλιάς της Ελλάδας θα απομακρύνει τον Κουμουνδούρο, όταν ο τελευταίος αποφάσισε την αποστολή ελληνικού στρατού για την ενίσχυση της επανάστασης των ετών 1866 – 1869, τα γεγονότα της οποίας θα μελετήσουμε στο επόμενο κεφάλαιο.
Σε γενικές γραμμές ο λειτουργούσε με προβλήματα. Με δεδομένο πως οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν μόνιμοι, πολλοί πολίτες πίεζαν τους βουλευτές προκειμένου να εξασφαλίσουν κάποιον διορισμό στο δημόσιο. Καθώς την ίδια στιγμή δεν υπήρχαν συγκροτημένα κόμματα, οι βουλευτές, με την σειρά τους, στήριζαν με την ψήφο τους στην Βουλή τον πολιτικό αρχηγό που θα τους εξασφάλιζε τους διορισμούς των οπαδών του.
Ο βασιλιάς αναδείχτηκε τελικά στον κυριότερο παράγοντα πολιτικής αστάθειας της χώρας, καθώς όποτε διαφωνούσε με μια κυβέρνηση, δεν δίσταζε να την ανατρέψει. Την αντίθεση του με την συγκεκριμένη πρακτική εξέφρασε ένας νέος πολιτικός, ο , σε ένα άρθρο του υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Τις Πταίει;», το (χρονολογία) . Σύμφωνα με τον Έλληνα πολιτικό, ο βασιλιάς θα έπρεπε να διορίζει πρωθυπουργό μόνο εκείνον που είχε την «δεδηλωμένη» εμπιστοσύνη της Βουλής, με λίγα λόγια την υποστήριξη της των βουλευτών.
Αντιμέτωπος με την κριτική αυτή ο Γεώργιος, θα διορίσει το (χρονολογία) τον επικριτή του, προσωρινό πρωθυπουργό για να πραγματοποιήσει εκλογές. Κατά την έναρξη των εργασιών της νέας Βουλής, ο Γεώργιος θα εκφωνήσει έναν λόγο γραμμένο από τον επικριτή του στον οποίο και αναγνώριζε την αρχή της . Με τον τρόπο αυτό λοιπόν άρχισε μια νέα φάση στην πολιτική ζωή της χώρας.
Η καθιέρωση της αρχής της ανάγκασε τα μικρά κόμματα, τα οποία δεν μπορούσαν να παίζουν αυτόνομα κάποιον σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας, είτε να εξαφανιστούν τελείως, είτε στην ενσωμάτωση τους σε μεγαλύτερα κόμματα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, κατά την δεκαετία 1885 – 1895 εναλλάσσονταν στην εξουσία δύο κόμματα, το ένα με επικεφαλής τον και το άλλο με τον . Το σύστημα αυτό ονομάστηκε .
Οι βασικοί στόχοι του συνοψίζονταν στην δημιουργία ενός κράτους σύγχρονου και οικονομικά ανεπτυγμένου. Βασικές συντεταγμένες του της πολιτικής του ήταν η κατασκευή μεγάλων δημόσιων έργων υποδομής , όπως δίκτυο, οδοποιία, η διάνοιξη του της Κορίνθου και άλλα παρόμοια. Αυτά κατά τον Τρικούπη θα στήριζαν της οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Παράλληλα ο προώθησε την ανασυγκρότηση των , την εξυγίανση της μέσω της θέσπισης αντικειμενικών κριτηρίων πρόσληψης και τέλος την επιδίωξη ειρηνικής συμβίωσης με την Οθωμανική αυτοκρατορία. Προκειμένου ο Τρικούπης να επιτύχει όλα τα παραπάνω, επέβαλε βαρύτατη και σύναψε μεγάλα με τράπεζες του εξωτερικού. Προσέφερε τέλος στους Έλληνες κεφαλαιούχους του εξωτερικού προνομιακούς όρους για επενδύσεις.
Ο Θ. υποστήριζε πως η φορολογία θα έπρεπε να είναι η μικρότερη δυνατή. Υπογράμμιζε μεταξύ άλλων τις συνέπειες των μέτρων του Τρικούπη για τα μεσαία και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και τον κατηγορούσε πως έδειχνε εύνοια απέναντι στους οικονομικά ισχυρούς. Θεωρώντας ακόμα θεμιτή την εναλλαγή των οπαδών της εκάστοτε κυβέρνησης στις κρατικές θέσεις, όταν εκλέχτηκε πρωθυπουργός κατάργησε τον τρικουπικό νόμο περί «».
Η αδυναμία της Ελλάδας να ανταποκριθεί στις οικονομικές υποχρεώσεις των δανείων που είχε συνάψει λίγο καιρό πριν, οδήγησε τον Τρικούπη στην απόφαση να την κηρύξει υπό πτώχευση, το (χρονολογία) . Στις εκλογές που έγιναν δύο χρόνια αργότερα, το (χρονολογία) , ο δεν εκλέχτηκε ούτε βουλευτής. Ο νέος πρωθυπουργός, , που τον διαδέχτηκε, είχε να αντιμετωπίσει πλήθος προβλημάτων. Εκτός από αυτά, το (χρονολογία) θα ξεσπάσει επανάσταση στην Κρήτη. Πιεζόμενος και από την κοινή γνώμη, που εξακολουθούσε να εμπνέεται από την Μεγάλη Ιδέα, ο θα στείλει τον Φεβρουάριο του 1897 στρατό στην Κρήτη.
Σχεδόν αμέσως με τα γεγονότα της Κρήτης θα ξεσπάσει στην ελληνοτουρκικός πόλεμος στον οποίο ο ελληνικός στρατός, υπό την αρχηγία του διαδόχου , ηττήθηκε. Οι οθωμανικές μάλιστα δυνάμεις έφτασαν ως την Λαμία και σταμάτησαν τις επιχειρήσεις εκκενώνοντας την Θεσσαλία μόνο αφού ο σουλτάνος έλαβε διαβεβαίωση από τις Δυνάμεις πως η Ελλάδα θα πλήρωνε μια πολύ μεγάλη πολεμική αποζημίωση.
Προκειμένου η Ελλάδα να πληρώσει την αποζημίωση αναγκάστηκε να συνάψει νέο δάνειο. Εκτός αυτού, οι Δυνάμεις για να διασφαλίσουν ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει τα χρέη της, υποχρέωσαν την χώρα να δεχτεί μια επιτροπή [Δ.Ο.Ε.], η οποία και ανέλαβε την διαχείριση των κυριότερων ελληνικών δημοσίων εσόδων.
Μετά από την ήττα του 1897, η λαϊκή δυσαρέσκεια εναντίον των πολιτικών και των Ανακτόρων άρχισε να μεγαλώνει συνεχώς. Ωστόσο ο βασιλιάς Γεώργιος εξακολουθούσε να παρεμβαίνει αποφασιστικά τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική πολιτική. Οι συνεχείς αυτές παρεμβάσεις, τόσο του βασιλιά Γεωργίου, όσο και άλλων μελών της βασιλικής οικογένειας στην πολιτική ζωή της χώρας και στην λειτουργιά των ενόπλων δυνάμεων, υπήρξε και ένας από τους κύριους παράγοντες που οδήγησαν το (χρονολογία) στην εκδήλωση του κινήματος στο Γουδί.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου